ingezonden brief

Putter, bedankt!

De columns van Putter zijn omstreden en roepen tegenreacties op. Ook nu weer: Putter reageert gechargeerd emotioneel op 'de uitverkoop van ons zo moeizaam vergaard kunstbezit'. Gechargeerd of niet, het was de enige uitleg die de burger bereikte. Ook ik vroeg mij af wat hier gaande was; niemand die mij immers wijzer maakte.

Kun je nagaan, ondergetekende die zich zorgen maakt over de mogelijke teloorgang van (met name) het voormalige 's-Gravelandse kunstbezit! Als raadslid en wethouder werd ik vele malen, met name door burgemeester Kozijn afgeschilderd als 'kunstbarbaar' omdat ook ik niet steeds maar weer een blanco cheque wilde tekenen voor alweer een onmisbaar kunstwerk.

Maar ja, het geld is nu eenmaal uitgegeven, dan moet je je daar bij neerleggen en ook waken voor een mogelijke teloorgang van de verworven kunststukken. En omdat elke uitleg van de kant van de Stichting Kunstbezit 's-Graveland ontbrak, kreeg Putter's column dus een extra warm onthaal.

En toen kwam de uitleg (lees: verdediging) door middel van reacties op de onvolprezen WWK. Eerst van Robby Israël, voorzitter van de Stichting en vervolgens van Carole Denninger, ex-prominent lid van diezelfde Stichting. Robby verwijt Putter zijn "gevoel van stil verdriet" luide te ventileren op de WWK, maar ik waag het te betwijfelen of de burger zonder die column er weet van zou hebben gekregen waarom er zo in het kunstbezit wordt gesnoeid. Nu kun je het er tenminste gefundeerd mee eens of oneens zijn.

Daarom: Putter, bedankt!

Met vriendelijke groet,

Douwe van Essen
Kortenhoef