X beleefde een angstig avontuur in haar nieuwe woning in Kortenhoef. X ontsnapte ternauwernood aan koolmonoxide.
             
            X is een geboren en getogen Kortenhoefse.  Nadat zij eerst in Hilversum en toen in IJburg woonde was zij blij om weer een huis  in Kortenhoef te kunnen huren. Een klein appartement  dat zij huurt van woningbouwvereniging Gooi en Omstreken. Op woensdag  3 januari was de grote dag van de verhuizing. Samen met een vriend en een  vriendin die haar hielpen, verkaste zij van IJburg naar haar nieuwe huis. 
            Bij binnenkomst in het huis rook zij een rare geur, een  beetje gasachtig. De gasketel, die in de slaapkamer in een kast hing maakte  rare geluiden die na enige tijd ophielden. De onbestemde geur bleef. 
            Ziek en in de war 
            Nadat zij een uur in de slaapkamer aan de gang was  geweest werd zij niet goed. Ze raakte in de war en moest naar buiten voor  frisse lucht om bij te komen. Ze belde aan het begin van de avond een  telefoonnummer dat opgeplakt zat in de meterkast met de tekst . “Als u een  gaslucht ruikt bel dan Continuon.” Er kwam een monteur die ging meten. Er was  niets mis volgens hem. “Doe de gaskraan dicht en het raam open.” De geur bleef,  dus nog een keer gebeld. Er kwam weer een monteur. Die mat wel een beetje  koolmonoxide, maar heel weinig. “Geen probleem was de conclusie.” 
            Twee monteurs en de brandweer 
            Intussen ging het inrichten van de nieuwe woning door.  X werd weer beroerd, de vrienden ook, maar minder, omdat die in de  huiskamer aan de gang waren. De ambulance werd voor X gebeld, die zieker  en zieker werd. Omdat koolmonoxide een “calamiteit” is kwam niet de ambulance,  maar de brandweer met acht man sterk. Die gingen meten en vonden ook niets. De  boodschap was: “Je kan hier rustig slapen.”  
            Geen vertrouwen 
            X en haar vrienden vertrouwden  het niet. Zij durfden niet te blijven slapen, dus vertrokken zij met de twee  konijnen van X naar een logeeradres in Den Haag. Onderweg werd X zo beroerd dat er bij de Eerste Hulp  in een ziekenhuis in Den Haag werd gestopt. Daar werd nog enige koolmonoxide in  haar bloed aangetroffen. Zij kreeg twee uur zuurstof die haar direct enige verlichting  gaf. 
            Ontsnapt aan koolmonoxide 
            Donderdag belde X vanuit Den Haag Bonarius, het  bedrijf dat de ketel voor de woningbouwvereniging onderhoudt. Bonarius wilde  direct in actie komen omdat koolmonoxide een calamiteit is. Zij stelden voor om  de brandweer de deur te laten forceren om binnen te komen. X kon dat  tegenhouden door naar Kortenhoef te komen en ze ’s middags naar binnen te laten.  Zo gebeurde het ook. Bonarius ging weer meten en vond een te hoge waarde  koolmonoxide.  
              Blijven slapen de vorige avond was waarschijnlijk fataal afgelopen  voor X, haar vrienden en haar konijnen, was de conclusie. De gaskraan ging definitief dicht  en X keeg van Bonarius enkele elektrische kachels om de woning op  temperatuur te houden. 
            Andere ketel? Volgende week. 
            Vrijdag belde X Woningbouwvereniging Gooi en  Omstreken. Die reageerde vrij laconiek. Koolmonoxide? Oh. Een andere ketel? Nee,  dat zal toch echt pas in de volgende week kunnen.  
              Y, een goede vriendin van X, belde ook heel  boos de Woningbouwvereniging op. Wat ze ook aanvoerden, een nieuwe ketel zou  pas na het weekend geplaatst kunnen worden. 
            Hulp van de gemeente 
                          Omdat X nieuw in Wijdemeren was komen wonen, moest  zij die vrijdag ook bij Sociale Zaken van Wijdemeren zijn. Daar vertelde zij  het hele verhaal aan Zara Bagdasarova van de afdeling SZ. Die hielp haar fantastisch.  Ze belde met de Woningbouwvereniging en zette druk op de ketel (aardige woordspeling  in dit verband) om nog voor het weekend voor een nieuwe ketel te zorgen. Dat  lukte. Zaterdag installeerde Bonarius een nieuwe ketel in het huis van X. 
            Rillingen over de rug 
            Toen X ons haar verhaal vertelde kon zij nog niet  zonder emotie spreken over de gebeurtenissen. De rillingen lopen haar over de  rug als zij bedenkt dat het haar eigen gevoel was dat haar er van weerhield om  samen met haar vrienden in dat huis te gaan slapen en daar mogelijk door de  koolmonoxide overvallen te zijn. Haar vertrouwen in het huis heeft een forse knauw  opgelopen. In iedere kamer heeft zijn een brandmelder en een koolmonoxidemelder  geplaatst. Slapen doet zij in de huiskamer. Better safe than sorry. Van het  inrichten van het huis is door al die toestanden nog niets terechtgekomen. 
            Dank Bonarius en Wijdemeren 
          De warme douche van X gaat naar Zara  Bagdasarova van Sociale Zaken Wijdemeren en de firma Bonarius, omdat die haar zo goed hielpen. De boodschap in dit verhaal is: “koop een goede koolmonoxidemelder en  laat uw ketel ieder jaar onderhouden”. Vertrouwt u het niet, neem geen enkel risico, koolmonoxide is een sluipmoordenaar.  |