ingezonden brief

Een sterk betoog

Ik volg de gemeenteraadsvergaderingen op de voet. Als ik niet lijfelijk aanwezig ben op de publieke tribune, dan zit ik wel thuis met een koptelefoon op. Ik wil namelijk graag weten of de raadsleden het vertrouwen dat we in ze gesteld hebben waard zijn.

Lezen de raadsleden de (vele!) raadsstukken wel, of gaan ze er alleen maar diagonaal doorheen omdat ze ook nog andere dingen te doen hebben? Laten ze zich leiden door het belang van gewone burgers? Laten ze zich makkelijk de wei invoeren door college, ambtenaren of belangengroeperingen, of kunnen ze onafhankelijk denken? En vooral: kunnen ze een goed betoog houden?

Elk nadeel hep z’n voordeel

Van sommigen in de raad krijg je nauwelijks een indruk, niet zozeer omdat ze niets te bieden hebben - dat weet je eigenlijk niet - maar omdat ze niet of vrijwel niet aan het woord komen. Dat geldt voor het CDA, waar Theo Reijn het meeste naar zich toetrekt, en het geldt met name voor DorpsBelangen. Die fractie is zo groot (10 van de 19 raadsleden), dat de meesten nauwelijks de kans krijgen. Fractievoorzitter Voigt voert meestal het woord.

Je kunt dat, als burger op de publieke tribune, als nadeel zien. Van veel raadsleden hoor je immers maar weinig. Maar het voordeel is ook duidelijk: er wordt over het algemeen minder doorgezeurd en minder herhaald. Zo heeft Cruyff zelfs in de gemeentepolitiek gelijk.

Bij de laatste raadsvergadering zat ik thuis. Het enige echt interessante onderwerp was immers alleen maar de Verordening Winkeltijden: wel of niet op zondag open, en zo ja, hoe vaak en hoe lang? Van te voren was duidelijk hoe de meeste fracties zouden stemmen, behalve bij DorpsBelangen. Binnen een dergelijk grote groep zal er altijd verschil van mening zijn. Ik luisterde daarom met extra belangstelling naar wat DB te vertellen had. Woordvoerder was deze keer Marcel Maassen.

Maassen aan het woord

Welnu, ik was onder de indruk van zijn betoog. Maassen ging namens DB, dat (gelukkig!) verdeeld stemde, in op alle argumenten, zowel van voor- als van tegenstanders. Hij deed dat op een manier waarvoor ik mijn pet afneem: analyserend, genuanceerd, betrokken, met respect voor alle standpunten, van winkeliers, van consumenten en zelfs van raadsleden. Ik was het niet eens met zijn eindconclusie, maar zijn argumentatie was voortreffelijk. En dat zijn iPad met aantekeningen hem even in de steek liet, maakte niets uit; hij ging zonder hapering verder. Het verhaal zat in z’n hoofd.

Hij was me al eerder in positieve zin opgevallen, o.a. toen hij het woord voerde over lokale radio en televisie. Ook toen had hij zich zeer in de materie verdiept.

Kennis hebben is één ding, die kennis goed kunnen verwoorden is een tweede. Lang niet iedereen is daartoe in staat. Mocht René Voigt ooit het woordvoerderschap of zelfs het fractievoorzitterschap van DorpsBelangen over willen dragen aan een ander, dan lijkt die Marcel Maassen me een zeer geschikte kandidaat.

Cor Koster
Nederhorst den Berg