ingezonden brief

Bezwaren tegen een bestemmingsplan

Uitspraken van de Raad van State zijn hoogst interessante lectuur, vooral als het gaat om zaken die inwoners aangespannen hebben tegen de gemeente. Interessanter dan de gewone (en soms tenenkrommende) burenruzies in De Rijdende Rechter.

Toen ik me lang geleden als raadslid in de gemeente Nederhorst den Berg moest verdiepen in ruimtelijke ordening, heb ik bij de afdeling een paar dikke boeken geleend, met jurisprudentie over allerlei zaken op dit gebied. Als je daarin de uitspraken van de Raad van State (RvS) leest, krijg je al gauw een gevoel voor wat wel en wat niet haalbaar is als je een zaak tegen de gemeente aanspant. Ik heb daar nog steeds plezier van, want toen ik de uitspraak over de zaak van een paar omwonenden van de Arnoud Voetlaan las - ze protesteerden tegen het bestemmingsplan, d.w.z. tegen de geplande nieuwbouw in hun buurt - wist ik dat ze van het begin af aan geen enkele kans hadden. Waarom?

Omdat ze er allerlei zaken bijhaalden die volstrekt irrelevant waren. En dat doen heel veel mensen als ze tegen de gemeente in het geweer komen. Ze hebben allerlei argumenten, maar die zijn er stuk voor stuk met de haren bijgesleept.

De kleine modderkruiper

Uit de uitspraak is op te maken waar de omwonenden bezwaar tegen gemaakt hadden. Men vond dat het plan niet voldeed aan de Regionale Woonvisie van de Vechtstreek uit 2008. Daar staat een vuistregel in dat de regio dient te streven naar een totale woningvoorraad van 1/3 sociaal of betaalbaar, 1/3 middelduur en 1/3 duur. De RvS was zo aardig naar die woonvisie te kijken, en concludeerde dat die verdeling in het nieuwbouwplan aardig klopte, maar dat was mijns inziens niet eens nodig geweest. De totale woningvoorraad in de Gooi- en Vechtstreek is heel wat anders dan een plannetje van 24 woningen.

De appellanten stelden ook dat het verkennend bodemonderzoek niet door een onafhankelijke partij verricht was, en dat het niet deugdelijk gedaan was. Het eerste was onzin, en ook voor het tweede was geen enkele onderbouwing. Dan het bezwaar dat er een verkeersonveilige situatie zou ontstaan. De RvS heeft o.a. gekeken naar het aantal "autobewegingen" en veegde ook dat argument van tafel, evenals het argument dat er ooit "toegezegd is dat er niet achter de kerk op de Arnoud Voetlaan zal worden gebouwd". Voor dat laatste kon geen enkel stuk overlegd worden, en dan kun je het natuurlijk schudden. En zelfs als dat al door iemand toegezegd zou zijn, dan nog weet iedereen dat het de raad is die beslist. Bovendien, niets is ooit voor de eeuwigheid.

Tenslotte maakten de appellanten zich zorgen over de kleine modderkruiper en de platte schijfhoren. Ik wist niet dat die beestjes bestonden, maar dat blijkt wel zo te zijn, al is het de vraag of ze in Ankeveen voorkomen. De gemeente heeft echter keurig onderzoek laten doen naar de mogelijke gevolgen voor flora en fauna in het gebied, en dat vindt de RvS voldoende.

Ongegrond

Kortom, de RvS veegde de vloer aan met het beroep van de omwonenden. Terecht, want de argumenten sloegen nergens op. Zo'n procedure bij de RvS kun je voor een paar honderd euro's (exclusief advocaatskosten) aanspannen, maar het is zonde van de tijd van alle betrokkenen. Met dit soort onzinargumenten heb je geen schijn van kans.

Cor Koster
Nederhorst den Berg