ingezonden bericht

Beklagenswaardig

Jaap van den Bergen, journalist van De Gooi- en Eemlander is een beklagenswaardig man. Hij woont aan het Zuidereinde in ’s-Graveland en bij alles wat hij doet wordt hij beloerd door lijsttrekker Theo Reijn van het CDA.

“Bij elke beweging word ik gadegeslagen” schrijft Jaap, “soms kijk ik schichtig achterom en weer is Theo daar. Ik ga naar mijn werk en doe boodschappen. Mijn geest is vervormd. Ik denk: thuis wacht Theo me!” Ja, het CDA, de grootste politieke boerenlobby van het land, heeft bezit genomen van de weilanden. Niet alleen bij Jaap aan de overkant, zie je die kop die je schijnt toe te roepen: “Aan mij heeft het niet gelegen”, de kop van een man die zijn handen in onschuld wast. Je zou er de Q koorts van krijgen.

De PvdA is een beklagenswaardige partij. Nu al weten we dat onze rode broeders zullen worden gedecimeerd en bij de laatste kans om iets te vieren hebben ze zich in carnavalskostuum gestoken om zodoende dansend en zingend van het politieke podium te vallen. Daarbij geven ze ons “een ludiek knipoog” zo staat er in slecht Nederlands op hun webpagina. Een cd’tje met een lied. Ik citeer “de club  van Theo Reijn, brengt na het zuur azijn.” Van je vrienden moet je het maar hebben denk ik dan. En dan dit;

Dorpsbelangen en de VVD
Roepen om het hardst ach en wee
Altijd is er wat
De burger is het zat
Zelfs Putter zingt al stiekem met ons mee.

Putter zingt niet maar schrijft. En wat is de burger zat? Dat er altijd wat is? Ja  het zou tijd worden dat de burger zijn ongenoegen eens luid en duidelijk laat blijken. En waarom Dorpsbelangen en de VVD in een adem genoemd? Even niet opgelet toen VVD-er Joep Frijdal de integriteit van DB raadslid Jaap van Waveren in twijfel trok. Dorpsbelangen wil, als ze  zichzelf respecteert, nooit en te nimmer meer met de VVD zelfs niet in een zelfde regel staan!

Beklagenswaardig ten slotte zijn ook de mensen van Wijdemeren. Wat moeten we met al die ludieke knipogen, uitklapbare folders, balpennen met opschrift, breedvoerige programma’s, versierde karren, malle mutsen, truien met tekst, borden vol affiches. Beloftes en schone schijn.

De harde werkelijkheid levert immers niks op. Maar wij weten wel beter. De rekening komt hoe dan ook later. Beklagenswaardig of niet, we zijn het inderdaad zat en daarom gaan we, op naar het stembureau om te kiezen voor betere tijden.”