ingezonden bericht

De maag knorde

De WWK is mijn belangrijkste bron van informatie over wat er in de gemeente gebeurt. Daarom was ik ook teleurgesteld dat bij de tweede dag van de begrotingsbehandeling alle journalisten - allemaal stoere kerels - het al om kwart voor zeven voor gezien hielden, nog vóór de begroting in stemming werd gebracht. "Nieuws zat er niet meer in en de maag knorde. Zij nemen aan dat de begroting, na de behandeling van de moties, alsnog aangenomen is" schrijft Rik Jungmann.

De maag knorde.... Liever naar moeder de vrouw voor de warme hap dan waakzaam op je post blijven.... Toegegeven, ik ben zelf al twee-en-een-half uur eerder afgehaakt, maar dat kon ik doen omdat ik verwachtte dat ik de uitslag later die avond zou kunnen lezen. Nee, dus. De journalistieke maag knorde... Heren, waar is uw bevlogenheid? Uw verantwoordelijkheidsgevoel? Schrijven dat men aanneemt dat iets gebeurd is, is toch geen nieuwsvoorziening? Zó voorspelbaar is de lokale politiek toch niet? Tssss......  : )

Cor Koster
Nederhorst den Berg

redactioneel

Bevlogenheid

De term bevlogenheid, die Cor Koster hanteert, zochten we maar even op in de Dikke van Dale. Bevlogen: bezield, geïnspireerd.

Om bevlogen, geïnspireerd, te raken moet er toch echt iets zijn dat die inspiratie opwekt. Een interessant debat. Een politiek steekspel. Een verrassende wending. Fracties die zich eigenzinnig opstellen tegenover het college en de coalitiegenoten. Iets waar de toeschouwer vreugde of spanning aan beleeft.

Die inspiratie ontbrak echter. Het was volstrekt voorspelbaar hoe de hazen zouden lopen. Zelfs zozeer dat Cor Koster, trouw volger van de politiek vanaf de publieke tribune en voorzitter van het CDA, het niet langer uithield. Halverwege de woensdagmiddag trok hij zijn motorpak aan en keerde huiswaarts. Er waren geen verrassingen te verwachten. Juist hij wist hoe het af zou lopen, want zo was het afgesproken.

Dit is wat er gebeurde:

De Algemene Beschouwingen begonnen dinsdagavond om zeven uur met het indienen van een amendement door het CDA, gesteund door de voltallige coalitie, om de OZB stijging terug te brengen naar 4,3%. Vierentwintig uur later werd het amendement door VVD wethouder Wim Lorjé voor de vorm afgeraden, waarna de coalitie er voltallig voor stemde.

En dat was het.

Al het vergader er omheen was franje die weinig of niets toevoegde, temeer omdat de coalitiepartijen wel erg vaak verwezen naar de mening van het college in plaats van een eigen mening te verkondigen, waarmee zij kritische vragen van de oppositie ontliepen.

Het is dan ook een beetje hypocriet van Cor Koster om te schrijven: "Zó voorspelbaar is de lokale politiek toch niet?" zoals hij doet. Als voorzitter van het CDA, de grootse fractie in de raad, weet hij als geen ander welke afspraken er gemaakt waren. Zijn wens om in de WWK de uitslag van de stemming over de begroting te lezen, alsof hij die niet al enkele dagen wist, wekt verbazing.

Zou hij echt met trillende hand de aan/uit knop van zijn pc ingedrukt hebben en met knikkende knieën te surfen naar de WWK om de uitslag van de stemming over de begroting te vernemen? Kom nou.

Zó voorspelbaar is de lokale politiek namelijk helaas wel, zoals Cor Koster als geen ander weet.

Dus ebde de bevlogenheid van de voltallige schrijvende pers volledig weg tijdens de twee uur durende behandeling van een dikke stapel moties en amendementen. Moties die voor het overgrote deel het commissieniveau niet ontstegen of zelfs als mondelinge of schriftelijke vraag achter de schermen gesteld hadden kunnen worden.

Als Cor Koster het meent dat hij de stemming met spanning tegemoet zag, dan had hij zijn transistorradio afgestemd op 106.9 FM. En, met zijn radio aan het oor geklemd, de stemming kunnen volgen. Want Radio Wijdemeren bleef uitzenden.

Maar Cor luisterde er niet naar. Hij kende de uitslag al.

Wijdemeerse Webkrant
Rik Jungmann, Douwe van Essen