Elmedina

V.l.n.r.: Hans Broekhof (directeur), Yvette Krijger (leerkracht), Don Bijl (burgemeester).

De klas stelt vragen.

Samen met Hans Broekhof (directeur van de school) en Yvette Krijger (leerkracht van groep 4) stond Don Bijl voor de klas. Hij gaf een uitleg aan de kinderen over wat er gebeurd is en waarom. Hij stak niet onder stoelen of banken dat hij erg ongelukkig is met de manier waarop de uitzetting is gebeurd. Hij beloofde de klas dat hij zijn best gaat doen om een uitzetting voor andere Elmedina's menselijker te laten verlopen dan hier is gebeurd.

De kinderen konden hem vragen stellen, zoals:

• Waarom moesten ze in de gevangenis terwijl ze niets gedaan hadden?
• Waarom mochten ze geen afscheid nemen?
• Kunt u er nog iets aan doen?
• Waarom heeft de politie ze opgehaald?
• Waarom werd onderzocht of ze criminelen waren?
• Waarom werden hun telefoons afgepakt en mochten ze niet bellen?

Geduldig en met veel begrip gaf Don Bijl antwoorden op deze vragen. Op zijn vraag wie er vriendin was van Elmedina stak de helft van de klas de vinger op.

Yvette Krijger vertelde dat de klas de hele week al bezig is met de verdwijning van Elmedina. De kinderen hebben tekeningen, gedichten en verhaaltjes gemaakt waar een tentoonstelling van gemaakt is. Don Bijl vertelde de klas dat de gemeenteraad gisteren heeft gezegd dat zij graag naar de tentoonstelling komt kijken. Er zal een afspraak worden gemaakt.

Juf Yvette Krijger vertelde dat er een videoboodschap voor Elmedina is gemaakt, die door de buurman van de familie nu al in Kosovo is afgegeven. Hij is de familie nagevlogen. Don Bijl zei dat hij erg onder de indruk was van hoe de klas reageerde en van de vragen die gesteld waren.

Juf Yvette Krijger voor het bord met de boodschap aan Elmedina.

tekeningen en verhaaltjes

Afsluitend las de klas als geheel een boodschap aan Elmedina voor die op het bord stond.

Na afloop vertelde Hans Broekhof dat het gebeurde zeer bedreigend is overgekomen op de kinderen. Vooral sommige kinderen met een kleurtje zijn erg angstig en onzeker geworden, zelfs als daar geen enkele aanleiding voor is.

Ook vertelde hij dat hij van de autoriteiten geen enkel contact met de familie mocht hebben. Omdat hij naast het gezin woonde heeft hij de uitzetting zelf gezien. "De familie werd door grote sterke mannen in een busje geduwd. Ik mocht ze zelfs niet even aanraken."

Home

Volgend bericht