Ankeveen, 24 januari 2003

Aan:
College van B en W
Politieke partijen en overigen in Wijdemeren


Open brief


Zojuist heb ik mijn auto uit de garage opgehaald. Omdat onze trouwe vierwieler de laatste dagen tijdens het rijden onheilspellende geluiden liet horen, ging mijn vrouw gisteren daar naar toe. De diagnose was snel gesteld:
'Mevrouw, het zijn de drempels in onze dorpen en uw auto is door de veren gezakt'. Ongewild deed de garagemonteur het voorkomen of hij belang had bij
al die drempels, want hij constateerde daarna, dat het bedrijf regelmatig klanten had met dezelfde kwaal.

Nu geven de beroepen van mijn vrouw en mij (wijkverpleegkundige en predikant) al aan, dat wij niet tot de al te wilde mensentypes behoren. Wij
rijden dan ook meestal op een bezadigde manier in onze dorpen rond. En desondanks konden de veren het bij de drempels niet bolwerken.

Dat wij tot de bezadigde mensentypes behoren blijkt ook uit het feit, dat wij sinds kort een caravan hebben aangeschaft. Bij de eerste vakantierit werden wij ter hoogte van Stichts End 87 verrast door een enorme knal, toen de drempel te hoog bleek voor de trekhaak. Sindsdien stappen alle passagiers uit voor deze drempel en kan de drempel ternauwernood genomen worden. Ook in Bussum  hebben we dergelijke problemen. Inventief hebben we intussen allerlei routes ontwikkeld om de hindernissen zo klein mogelijk te houden.

Er moeten geen misverstanden ontstaan. Ik heb er begrip voor dat de overheid drempels ontwikkelt om de snelheid van ons verkeer enigszins te matigen. Maar zoals in vele situaties lijkt het mij verstandig de drempels niet al te
hoog te maken. Kunnen de gemeente,de politieke partijen en andere betrokkenen in onze dorpen zich niet eens over de hoogte van de drempels beraden?

Intussen zal ik bij bevriende juridische relaties eens navraag doen hoe het zit met de verantwoordelijkheid, als er verdere ongelukken van komen.


Met een vriendelijke groet, Pieter van Walbeek.
 
Emailadres: pietervwalbeek@planet.nl